Najbardziej udane praktyczne zastosowanie jednomodowej dwustożkowej techniki zwężania osiągnięto przy projektowaniu niskostratnego sprzęgacza kierunkowego z bezpiecznikiem. Poprzez podgrzewanie, rozciąganie i zwężanie dwóch włókien opracowano skondensowaną strukturę, w której możliwe jest mocne sprzężenie jednego z drugim włóknem. Procesy te mogą przebiegać na wiele sposobów, a zależność sprzęgania od długości fali można celowo zmniejszać lub zwiększać. Dzięki tej metodzie można łatwo wykonać sprzęgacze kierunkowe, WDM i filtry. Elementy te są szeroko stosowane w dalekosiężnych sieciach telekomunikacyjnych, sieciach LAN, rzadziej spotykane są zastosowania w metrologii optycznej, zwłaszcza jako urządzenia czujnikowe.
Najłatwiejszą do analizy postacią urządzenia jest sprzęgacz jednowłóknowy lub sprzęgacz 2x2, w którym transfer energii uzyskuje się poprzez boczne sprzężenie modów podstawowych w 2 włóknach ułożonych i połączonych ze sobą. Prawidłowo wykonane urządzenia stożkowe charakteryzują się niskimi stratami nadmiarowymi, znacznie poniżej 1 dB. Z eksperymentów dobrze wiadomo, że dość łatwo jest zwęzić termicznie pojedyncze włókno, lokalnie zmniejszyć średnicę ponad 40-krotnie bez znaczących strat.
